''Για την αγάπη σου θα πολεμήσω, κι όλες τις μάχες μου θα τις κερδίσω, και τις πληγές μου όλες θα γιατρέψω, μ'έχεις κάνει εσύ να πιστέψω.. μ'αγαπάς κι έχω δύναμη να πω, ότι ζω μόνο για να σ'αγαπώ, και παλεύω κι αντέχω και νικώ...''
Ένα πάρα πολύ ωραίο τραγούδι, σύμφωνα με το οποίο η αγάπη δίνει δύναμη. Μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε το ακατόρθωτο. Αγαπάς και παίρνεις θάρρος. Θάρρος για να εντυπωσιάσεις, θάρρος για να κερδίσεις. Αγαπιέσαι και πλέον πετάς. Πλέον το θάρρος γίνεται μια αστείρευτη πηγή ενέργειας και δύναμης κι εσύ είσαι άλλος άνθρωπος. Αυτές τις μάχες που δίνεις σε μια σχέση, υποστήριζα και υποστηρίζω ότι δεν μπορείς να τις δίνεις μόνος ή μόνη. Μα οι αντοχές, οι δυνάμεις και η υπομονή που έχει ο καθένας διαφέρουν. Δε σημαίνει όμως αυτό ότι κάποιος που αντέχει λιγότερο δεν προσπαθεί. Ας μη βιαζόμαστε λοιπόν να κρίνουμε τον άλλο. Μια συζήτηση είναι αρκετή για να καταλάβουμε αν ο άλλος βρίσκεται πράγματι εκεί, μαζί σου. Λίγο θάρρος χρειάζεται μόνο για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε και να ολοκληρώσουμε τη συζήτηση αυτή. Κι αν ακόμη δεν είμαστε σίγουροι για την αγάπη του άλλου, ακόμη και τότε, ίσως αξίζει τελικά να δώσουμε μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία σε αυτόν τον άλλο να εκφράσει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του χωρίς να θεωρούμε απερίσκεπτα ότι οι φόβοι του είναι αβάσιμοι. Ο έρωτας τυφλώνει και είναι πολλά αυτά που μπορούν να διαφύγουν της προσοχής μας. Σε μια σχέση άλλωστε δεν είμαστε μόνοι. Είμαστε δύο και ο ένας συμπληρώνει και ολοκληρώνει τον άλλο. Θα μου πείτε.. ωραία όλα αυτά, αλλά στην πράξη τι γίνεται; Εδώ είναι η πρόκληση. Εδώ είναι που μεγαλουργεί η καρδιά και το συναίσθημα. Αν τα συναισθήματα είναι έντονα, η καρδιά παρασύρεται εύκολα και τότε η ισορροπία στη σχέση ή θα ενισχυθεί ή θα διαταραχθεί, εξίσου πιθανά και τα δύο. Η αντίθετη περίπτωση δε με προβληματίζει γιατί τότε τα πράγματα είναι σαφώς πιο εύκολα και ξεκάθαρα. Πού μπαίνει το μυαλό σε όλα αυτά όμως; Γιατί πρέπει να υπάρχει και το μυαλό στο παιχνίδι αυτό. Είναι αυτό που μας κρατάει στο έδαφος. Πρόκειται για ακόμη ένα παιχνίδι λοιπόν; Και η λογική τι είναι, ένα πιόνι; Κι αν βγει εκτός παιχνιδιού;