Πήγα χθες σε μια παράσταση που έκανε η Ήλιδα (μαθαίνω παραδοσιακούς χορούς εκεί). Πραγματικά είναι απίστευτο το πόσο μπορεί να σε εκφράζει ένας χορός ή μάλλον ένα είδος χορού..! Έβλεπα τους ''συμμαθητές'' μου να χορεύουν και να το ζουν τόσο πολύ αυτό που κάνουν και ζήλεψα αλήθεια. Βλέπετε το διάβασμα δε μου επέτρεψε να συμμετάσχω κι εγώ παρ' όλο που το ήθελα πολύ. Θυμάμαι κάναμε τέτοιες εκδηλώσεις όταν ήμαστε μικρά, με τις στολές μας και με τα όλα μας. Τελικά αυτή η ιδέα της παράστασης, της ερμηνείας των ρόλων είναι πάρα πολύ ωραία. Αν δε γινόμουν γιατρός, θα ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ή τραγουδίστρια! Να παίρνεις ένα ρόλο ή ένα τραγούδι και να δίνεις τη δική σου προσωπική ερμηνεία. Να εκφράζεις έστω και έτσι τα συναισθήματά σου. Να εξωτερικεύεις τον εσωτερικό σου κόσμο. Μα και να μην καταφέρεις τελικά να γίνεις ηθοποιός ή τραγουδιστής, τα μαθήματα που θα κάνεις/πάρεις θα είναι παραπάνω από αρκετά. Όταν μαθαίνεις υποκριτική, όταν κάνεις μαθήματα φωνητικής πιστεύω ότι βλέπεις αλλιώς τα πράγματα. Μαθαίνεις να συγκρατείς και να μη συγκρατείς τα όσα σκέφτεσαι ή θέλεις να πεις την εκάστοτε στιγμή. Μαθαίνεις πώς να λες αυτά που θέλεις. Πώς να κινείσαι. Νομίζω ότι τελικά καταλήγεις να αντιμετωπίζεις αλλιώς τη Ζωή. Γιατί τελικά μάλλον όλα είναι θέμα θεώρησης των πραγμάτων. Προς τα πού είναι ο ήλιος, το φως; Και προς τα πού το σκοτάδι; Και ίσως δεν έχει σημασία η κατεύθυνση που επιλέγει ο καθένας. Σημαντικό είναι αφενός μεν το ότι βλέπει και τα δύο μονοπάτια, αφετέρου δε ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει να πορευτεί στο μονοπάτι που προτιμά. Χμ μπερδεύτηκα λίγο και .. ξέφυγα και από το θέμα; Ο χορός και το τραγούδι, λοιπόν, από τους καλύτερους τρόπους έκφρασης..! Πώς το είπε να δεις..... α ναι:

''Χορεύω σημαίνει αισθάνομαι κι εκφράζω με τη μέγιστη ένταση
τη σχέση ανθρώπου με τη φύση, με την κοινωνία,
με το μέλλον και το Θεό.''

Ροζέ Γκαρωντύ

Χορός και τραγούδι λοιπόν.. μήπως και δούμε τη Ζωή με άλλο μάτι;;