Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Το παιχνίδι της ζωής είναι δύσκολο, γεμάτο εμπόδια και παγίδες. Αν τύχει και χάσουμε τη μάχη σε ένα γύρο, τότε λέμε ότι η ζωή είναι σκληρή, τίποτα δεν πηγαίνει όπως εμείς θέλουμε και γενικά η ζωή είναι άδικη μαζί μας. Αν πάλι κερδίσουμε στο γύρο, τότε ναι! η ζωή είναι τέλεια, η ζωή είναι υπέροχη, είμαστε ευτυχισμένοι! Όμως πόσοι βλέπουν μόνο το άσπρο και το μαύρο; Γιατί οι περισσότεροι αγνοούμε τα ενδιάμεσα χρώματα και μένουμε στα άκρα. Μερικοί λένε πως ''κάθε εμπόδιο είναι για καλό''. Δεν ξέρω αν κάθε εμπόδιο είναι πράγματι για καλό αλλά είμαι σίγουρη ότι τα εμπόδια υπάρχουν. Είναι όπως ένας κορμός δέντρου που έχει πέσει και μας έχει κλείσει το δρόμο. Ή θα κάνουμε μεταβολή και θα γυρίσουμε πίσω ή θα προσπαθήσουμε με κάποιο τρόπο να περάσουμε τον κορμό. Έτσι και τα εμπόδια.. μερικοί τα ξεπερνούν ενώ άλλοι το βάζουν στα πόδια. Κι αν προσπαθήσει κάποιος να ξεπεράσει ένα εμπόδιο και αποτύχει; Τότε θα έχει χάσει το γύρο του παιχνιδιού. Όχι όμως το παιχνίδι. Όταν ρίχνεις το κέρμα δεν ξέρεις αν θα τύχει κορώνα ή γράμματα. Το ρίχνεις όμως. Έτσι και στη ζωή. Παίζεις χωρίς να ξέρεις αν θα νικήσεις ή θα χάσεις. Παίζεις όμως. Άλλωστε σε όλα τα παιχνίδια ρισκάρουμε μία ή περισσότερες φορές, έτσι δεν είναι; Και το αποτέλεσμα είναι ένα: νίκη ή ήττα. Σε κάθε γύρο αλλά και στο τελικό αποτέλεσμα. Νίκη ή ήττα. Άσπρο ή μαύρο. Υπάρχουν κι άλλα χρώματα όμως.. Όχι μόνο άσπρο και μαύρο. Όχι μόνο νίκη και ήττα. Όταν κερδίζεις, δε μαθαίνεις. Μέσα από την ήττα όμως, μπορείς να μάθεις πολλά. Είναι εύκολο όμως να δεχτείς την ήττα, όταν σκέφτεσαι συνεχώς ότι δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε παιχνίδι αλλά για τη ζωή σου; Αν δεν πιστεύουμε στις δυνάμεις μας και ακολουθούμε τον εύκολο και σίγουρο δρόμο, έχουμε δίκιο όταν λέμε ότι τη ζωή μας τη φτιάχνουμε μόνοι μας; Μήπως ο φόβος της αποτυχίας είναι αυτός που μας εμποδίζει να Ζήσουμε; Ρισκάρουμε μόνο όταν είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα;