Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Φιλία & Ειρωνεία

Έχετε ποτέ αισθανθεί ότι οι φίλοι και οι γνωστοί σας δεν προσέχουν αυτά που λέτε; Ότι βαριούνται με την παρέα σας; Ότι αυτά που λέτε τους φαίνονται τόσο ανούσια που καταλήγουν να απαντούν μονολεκτικά ''μμμμ ναι..'', ''τι μου λες..'' κ.λπ. ; Μα τι κάνουν; Αλήθεια το λένε ή ειρωνεύονται; Τελικά πόσοι από αυτούς με τους οποίους συναναστρεφόμαστε καθημερινά είναι πράγματι φίλοι μας και πόσοι όχι; Μπορούμε να λέμε αυτό που σκεφτόμαστε; Ή πρέπει να το σκεφτόμαστε δύο φορές φοβούμενοι την αντίδραση των ''φίλων'' μας; Δηλαδή γιατί να είμαι αυτή που θέλουν οι άλλοι; Κι αν αυτή είναι τελείως διαφορετική από μένα; Νομίζω πως κάποιες θυσίες και παραχωρήσεις δεν αξίζουν τόσο ώστε να τις κάνουμε. Αν οι άλλοι δε θέλουν να σε δεχτούν όπως εσύ είσαι, τότε μάλλον δεν έχει νόημα να προσπαθείς. Μα ποιος από όλους αυτούς θα μιλήσει ποτέ και θα πει ότι υποκρίνεται; Πώς θα το καταλάβεις εσύ διαφορετικά; Πω πω αναπάντητα ερωτήματα. Άντε τώρα να απαντηθούν.. Και μέχρι τότε θα κυριαρχεί η αμφιβολία... Είναι ζωή αυτή;;