Reconsider.. or not?

Πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας να αναιρεί τα ίδια του τα λόγια; Πόσες φορές έχετε κάνει - ή έστω σκεφτεί! - πράγματα που καταργούν πεποιθήσεις και ιδέες χρόνων;;
Νομίζω είναι τρομερό όταν σου συμβαίνει κάτι τέτοιο.. και αναρωτιέσαι μετά: "τι άνθρωπος είμαι τελικά; μα καλά διχασμένη προσωπικότητα είμαι; ή απλά δεν ξέρω τι θέλω και τι μου γίνεται;;"
Λοιπόν και τι θέλεις ξέρεις και τι σου γίνεται. Σκέψου όμως το εξής "σενάριο" (αναμφίβολα εξαίσιο): έχεις ένα θέμα. Θες μια άποψη για ένα κοινό γνωστό; Για ένα φίλο/μία φίλη χρόνων; Ας είναι.. και το συζητάς με την παρέα σου. Και είσαι κατηγορηματικός στην άποψή σου αυτή και την υποστηρίζεις σα να ήταν το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, αδιαφορώντας για το αν η παρέα συμφωνεί ή όχι (ας πούμε ότι συμφωνεί). Κι έρχεται μια ωραία(;) μέρα που συνειδητοποιείς έντρομος ότι εσύ ο ίδιος διαφωνείς! Διαπιστώνεις ότι η άποψή σου έχει κάνει στροφή 180 μοίρες και κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση! Και λες "εντάξει δεν πειράζει, οι γνώμες είναι για να τις αλλάζουμε". Μα αμέσως μετά έρχεται η σκέψη που αναμένεται να σε κάνει δυστυχισμένο: "τι θα πουν οι φίλοι μου αν μάθουν ότι άλλαξα γνώμη;; Άσε καλύτερα να μην κάνω τίποτα, να μην τους το πω και να αφήσω τα πράγματα όπως είναι"
Κανονικά δε θα έπρεπε να σε νοιάζει. Θα έπρεπε να ανακοινώσεις την καινούρια πραγματικότητα στην παρέα σου και στον εαυτό σου τον ίδιο και να ζήσεις μ'αυτή. Θα μου πεις.. ποιος το κάνει αυτό; Θα σου πω.. λίγοι. Δυστυχώς στον κόσμο αυτό που ζούμε μας νοιάζει πολύ η γνώμη των άλλων. Τόσο που τελικά πράττουμε κατά κύριο λόγο σύμφωνα με αυτή, ξεχνώντας ή αγνοώντας σκόπιμα τα δικά μας θέλω. Τι καταπίεση!
Μα πόσο δύσκολο είναι επιτέλους να κάνει κανείς αυτό που του λέει η καρδιά; Γιατί μας νοιάζει τόσο πολύ το αν θα κάνουμε κάτι με το οποίο οι φίλοι μας δε συμφωνούν; Δεν ξέρω ειλικρινά.. Οι φίλοι λένε τη γνώμη τους αλλά δέχονται την απόφασή μας, όποια κι αν είναι αυτή. Δεν είναι έτσι; Ίσως.. τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Δυστυχώς όμως πρέπει εσύ να πείσεις τον εαυτό σου ότι εκείνοι θα είναι εντάξει και θα δεχτούν την (καινούρια) απόφασή σου. Χμ αυτό είναι το πιο δύσκολο σημείο στη μεταστροφή σου από ο, τι φαίνεται.. Και ποιος θα σε βοηθήσει; Μήπως κάποιος τρίτος; Κάποιος που δε σχετίζεται άμεσα με την παλιά και τη νέα κατάσταση; Ίσως αυτός σου δώσει την (αντικειμενική;) λύση που ψάχνεις.. Καλά και ποιος είναι αυτός ο τρίτος; Αλλά απ'την άλλη.. μήπως τελικά δε χρειάζεται κανένας άλλος; Μήπως είσαι μόνος;;