Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Be Still My Heart...

"Βάστα καρδιά μου" λέει η φράση και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο σωστή είναι και πόσο πρέπει να την κάνουμε πράξη..
Σενάριο: απορρίπτεις ένα ενδεχόμενο/μια ευκαιρία/μια πρόταση/μια αλλαγή, η σελίδα γυρίζει κι έπειτα εσύ θέλεις να πας και πάλι πίσω γιατί προφανώς μετάνιωσες. Εμ.. άνθρωπος είσαι, έχεις κι εσύ το δικαίωμα να αλλάζεις γνώμη και να μετανιώνεις!
Υποθέτω υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που έχουν βρεθεί σε μια τέτοιου είδους κατάσταση.. Αναρωτιέμαι όμως.. τι γίνεται όταν το γύρισμα αυτό της σελίδας είναι μια μη αντιστρεπτή μεταβολή;; Και λογικά, πριν λάβει κανείς την απόφαση να γυρίσει πίσω, έπρεπε να υπερνικήσει τους δισταγμούς και τις αμφιβολίες που είχε για το ρίσκο που θα έπαιρνε. Διότι μια αλλαγή θα επέφερε και άλλες.. και μεν το μέλλον θα ήταν και πάλι αβέβαιον, αλλά αυτή τη φορά δε θα είχε κανένα απολύτως στοιχείο να πιαστεί και να συνεχίσει αφού η κατάσταση θα ήταν καινούρια.. (χάος οι σκέψεις ε;)
Και επανέρχομαι.. τι γίνεται όταν η σελίδα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω;; Δεν είναι άδικο να ξεπερνάς τους φόβους σου και να διαπιστώνεις ότι δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πλέον γιατί η στιγμή πέρασε; Ο χρόνος είναι το εμπόδιο!;!
"Ο χρόνος γιατρεύει" λένε.. είτε το τραύμα είναι σωματικό είτε ψυχικό.
Μπορεί κάτι να είναι και καλό και κακό ταυτόχρονα;
Τελικά ο χρόνος είναι φάρμακο και ανοίγει πόρτες ή εμπόδιο και υψώνει φράγματα;;