Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Μίλα Μου

Δεν ξέρεις τι θέλεις. Δε μου λες τι θέλεις. Πώς περιμένεις να ξέρω τι ζητάς; Τόσες σκέψεις, τόσες ερμηνείες, τόσες πιθανές εκδοχές, τόσα μονοπάτια που το καθένα καταλήγει και αλλού.. Μα επιτέλους γιατί κανείς δε λέει αυτό που σκέφτεται; Είναι πολύ δύσκολο να σκέφτεσαι συγχρόνως για δύο. Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλήθεια αλλά νομίζω ότι αυτό πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή σύντομα. Αυτοί που δεν ξέρουν τι θέλουν, να μάθουν και αυτοί που ξέρουν, να το πουν επιτέλους..! ''Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους'', λένε. ''Κι όχι μόνο'', θα συμπληρώσω εγώ.. Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ζωή μας, αν δεν καταπιέζαμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας;; Ας ψάξουμε λοιπόν να βρούμε τρόπους να αποφορτιστούμε έστω και λίγο, γιατί όσο το κλίμα βαραίνει λεπτό προς λεπτό, τόσο απομακρύνεται η άσπρη μέρα που θέλουμε να δούμε! Να ελαφρύνουμε την ατμόσφαιρα επομένως, ώστε να ελαφρύνει και η ψυχούλα μας που μάλλον δεινοπαθεί κι εμείς δεν παίρνουμε χαμπάρι τίποτα..! Μιλήστε επιτέλους.. Αναζητείστε - μέσα σας, έξω σας - αυτό που σας προβληματίζει και μιλήστε. Ή γράψτε αν θέλετε.. Πρέπει όμως κάτι να γίνει. Γιατί όταν έρθει η ώρα του ξεσπάσματος, αυτό θα γίνει σε λάθος άτομο και μετά ίσως και να μην υπάρχει επιστροφή.. Και έρχεται και πάλι το ερώτημα της προηγούμενης ανάρτησης: Τι φταίει;;;